Dečiji crtež
Većina dece rado crta i oseća se prijatno dok obavlja tu aktivnost. U interpretaciji dečijeg crteža, ako ga koristimo u psihodijagnostičke svrhe, ne smemo zanemariti doba, kao i pojavu razvojnih, emocionalnih ili neuroloških teškoća.
Razvoj crteža odvija se kroz četiri faze: prva faza počinje u 18 mesecu, kada deca počinju ostavljati tragove na papiru. Ova faza je poznata kao „faza šaranja“ s obzirom da nije moguće odrediti temu nacrtanog.
Sledeća faza se odvija u dobu od dve i po do pet godina i već prestavljaju reprezentaciju nečega. Crtež postaje prepoznatljiv, javljaju se detalji. U ovoj fazi deca počinju da koriste šeme različitih likova, koriste određene oblike za crtanje tačno određenih tema.
U fazi, koja traje od pete do osme godine života, javlja se realizam u dečijim crtežima. Deca crtaju postojeće elemente koje nisu vidljivi i postojeće elemente koje je nemoguće videti zbog ugla prikazivanja. To su na primer: slike fetusa u majčinom stomaku, rendgenski zraci i slično.
Od osme godine do adolescencije javljaju se trodimenzionalni crteži, kao tendencija da se što realnije prikažu odnosi realnih odnosa i veličina. Crteži u ovom dobu su manje pogodni za izražavanje emocija, kako smatraju neki autori, zbog rastućeg vizuelnog realizma. Drugi autori, pak smatraju da škola kao bitan faktor koji utiče na psihički razvoj deteta, utiče jednako i na dečiji crtež. Oduzima se kreativnost i teži se ka uniformisanosti.
Bitno je naglasiti da su dobne granice navedenih faza fleksibilne; njihov
početak i kraj nije fiksno određen te se elementi iz jedne faze mogu prenositi
u drugu.
TrackBack URL
https://psihologviktorija.in.rs/deciji-crtez/trackback/